برایتان گفته بوده باشم که خل و چل دو تا برادر میهستند که خیلی باحال بهستند. توی هر داستانی سر و کلهشان پیدا هست که هیچ کلههای پوکشان را به هم میزنند که هیچ.
وقتی با هم گفتگوهای فلسفی میکنند، آنقدر خندنده میشوید که رودههایتان را بُرنده میشوید. تازه یک عالم هم از مسائل روز سردرآورنده میگردید.
تازه اگر دلتان بخواهد هم میتوانندید مثل خل و چل باحال حرف بزنید. فقط مراقب میباشید که یکوقت مثل خل و چل، چل و خل نشوید.