بچه‌محل نقاش‌ها 1/ زمانی که هم‌خانه‌ی داوینچی بودم

مجتبی حیدرپناه هستم، یک پسر لاغر و دراز و کم‌حرف و عینکی! همه «مُشتبا» صدایم می‌کنند، سال ۱۳۶۹ توی آباده به دنیا آمدم و همان‌جا هم بزرگ شدم. کوچک که بودم خیلی نقاشی می‌کشیدم. بزرگ که شدم رفتم دانشگاه و رشته‌ی نقاشی خواندم. من الان کارتونیستم، کارتونیست یعنی کسی که نقاشی‌هایی می‌کشد که مثل شعر کلی معنی دارند. کوچولو که بودم دلم می‌خواست با هنرم به جاهای خوب‌خوب برسم، مثل هنرمندهای معروف، تا اینکه آن‌قدر کارتون کشیدم و کشیدم تا توانستم توی مسابقه‌های بین‌المللی کلی جایزه ببرم. از کشورهایی مثل آرژانتین، برزیل، مکزیک، ایتالیا، چین وَ وَ وَ... اما هنوز خیلی باید تلاش کنم تا به جاهای خوب‌خوب برسم.